twierdza

Lato 1952 roku. Olgierd przyjeżdża z Warszawy na prowincję na dwutygodniowy urlop. W trakcie podróży jest świadkiem wydobywania z wody ciała topielca. Milicjanci informują wyłącznie, że ofiarą żywiołu jest miejscowy ksiądz. Zgromadzeni twierdzą, że nie zginął on przez przypadek, ale został zabity przez Sieciarza. Zaintrygowany Olgierd chce wiedzieć, o kim mowa.

Bełkot zawiera opisy świata widzianego z pozycji człowieka upadającego, któremu blisko jest bruku. To nieskrępowany strumień świadomości sięgający początków III RP. Trochę jakby “włączyć radio (telewizor?) i co parę sekund zmieniać kanał - taki kolaż z codzienności” (jak pisał Paweł Dunin-Wąsowicz w “Machinie”). Powieść jest wypełniona rzeczami pospolitymi, które dotykamy na co dzień, a które w neurotycznym...