schopenhauera

Przedmiotem niniejszej rozprawki Schopenhauera są takie chwyty, których używają w sporze ci, co za wszelką cenę – a więc i za cenę prawdy i słuszności poprawności wywodu – chcą koniecznie „postawić na swoim”, zrobić tak żeby było uznane, że oni mają rację. Dobrze jest uprzytomnić sobie różne możliwe porfele, aby wiedzieć na co można być narażonym w sporach z ludźmi nierzetelnymi.

Życie cieszy! Wystarczy mu zaufać! Dlaczego starożytni mędrcy radzą, żebyś nie zakochiwał się w przelatującym wróblu? Bo za chwilę zniknie ci z oczu, zostawiając w sercu pustkę. A ty nic na to nie poradzisz. O wiele rozsądniej jest budować swoją egzystencję na czymś trwałym. Czy samo „bycie” może być radosne? Bez dodatkowych warunków? Autor twierdzi, że tak. Trzeba tylko zawierzyć rozumowi i...